Smok

Rzecz będzie o Wawelskim smoku, czyli o tym, jak rodzą się legendy :)

Dawno, dawno temu, żył sobie pewien smok, takie skrzyżowanie krokodyla z jaszczurem, nie wiadomo dokładnie, stworek,  jak to nad rzeką.

Różne były smocze zwyczaje, rano wychylał nos i wąchał kwiatki ...

czasem wspinał się na szczyt swej pieczary ...

by potem z góry podziwiać piękne widoki ...

czasem wychodził na wierzchołki  drzew ...

by dać nura  do rzeki i pływać w te ...

i z powrotem.

A nieraz rozleniwiony siadał tylko na brzegu i wygrzewał się w słońcu ...

by za chwilę latać,  wzdłuż pięknej rzeki, podziwiając ją z góry :)

Jak widać, całkiem sympatyczne to było zwierzątko, no ale ludziska wtedy nie byli wykształceni, internetu nie  mieli, to nie mogli sprawdzić na wikipedii, co to za " straszny zwierz " zamieszkał w ich okolicy ...  Rzecz  się działa na Wisłą, pod Wawelskim wzgórzem i tak  przez wieki,  każde pokolenie,  dopisywało swoją historię, związaną z tym przesympatycznym stworkiem. A jak to dokładniej było, to zapraszam na Wawel, jeszcze tam stoi smok, tylko po tym,  jakie cuda o nim naopowiadali, to całkiem zbaraniał  :)

Na przecudnej urody smoczycę, trafiłam na blogu Zaplątane szydełko, gdzie Agnieszka podała linki do wzoru i instrukcji na youtubie.  Wielkie Dzięki, a teraz proszę o ocenę mojego :)


Witam nowe obserwatorki, życzę miłego oglądania moich prac i zapraszam na dłużej.
Dziękuję za przepiękne życzenia noworoczne, komu nie zdążyłam " odżyczyć ",  to teraz hurtem - Wszystkiego Najpiękniejszego w tym Nowym Roku !
Pozdrawiam  i do zaś :)