Musicie mi wybaczyć.

Obiekt westchnień Smerfusia - gotowy, wena, na zrobienie fajnej sesji - jest, ochota - poszła się bujać, a jutro będzie bujała się razem z czasem, więc chociaż z prawie że  reporterskim obowiązkiem,  przedstawiam, blond piękność we własnej osobie.

Na jej widok padł na kolana i natychmiast poprosił o rękę.

Dziewczę zaskoczone, ale szczęśliwe ...

ochoczo przyjęło oświadczyny i padli sobie w objęcia :)

Bez podglądania proszę ;)

Tak wygląda szczęśliwa blondi :)

Specjalnie dla Was kilka szczegółów. Sukieneczka.

Jak ktoś ciekawy co pod sukieneczką :)

Buciki.

Jeszcze raz szczęśliwa buźka i ...

na koniec jeszcze raz cała  Smerfetka :)

Mój osobisty zięć zadał mi  pytanie, czy długo robię taką postać , a że pewnie niektórym z Was,  też przelatuje ono przez myśl, odpowiem też tutaj. Poświęcam jej sporo czasu, nie da się tego określić ani w dniach, ani w godzinach. Jak się zapalę do jakiegoś wyzwania, to robię tyle, żebym była zadowolona, no w miarę zadowolona :)   Nie sztuka zrobić jedną sztukę. Sztuką jest stworzyć wzór, by był czytelny, a postać mogła być powtarzalna, a tego nie potrafię. Elementy parzyste - ręce/ nogi - robię równocześnie, by w tej samej pracy były jednakowe, bez konieczności zapisywania.  ANULKA  zapytała też, co robię,  że stoją i wykonują gesty. Kto nie doczytał odpowiedzi w komentarzach. W środku jest szkielet z drutu, w stopach ( od środka )  jest dodatkowo tektura. Takie wzmocnienia robię TYLKO w zabawkach dla większych dzieci, bądź osób dorosłych. Dla maluchów jest tylko miękka włóczka i wypełnienie - MUSZĄ być bezpieczne. Tak sobie już dawno wymyśliłam, zanim jeszcze zaczęłam się bawić w internecie, jednak myślę, że większość ruchomych postaci w ten sam sposób funkcjonuje, w każdym razie ja nie znam niczego innego, co można by zastosować, a jeśli ktoś wie, to poproszę, chętnie się nauczę czegoś nowego :)
A jak Wam przypadła do gustu Smerfna para ?

I to by było na tyle. 
Pozdrawiam i do zaś :)