Historia pewnej serwetki

Dawno temu, odkąd dałam radę sama przemierzyć Polskę -  z południowego zachodu, na Pomorze -  PKP - 5 przesiadek, 12 godzin podróży ...  wszystkie  wakacje i  ferie spędzałam u Babci na wsi. Sama zaczęłam tak podróżować w wieku 12 lat :)
Różne rzeczy się tam wymyślało , ale moim ulubionym zajęciem, oprócz czytania książek, było szydełkowanie. Wtedy nie było tak łatwo o wzory, nie było tylu fantastycznych czasopism, że o największej kopalni pomysłów pt. internet,  nie wspomnę. Jak więc pewnego razu,  u mojej ukochanej cioci, ujrzałam cud serwetkę, zapragnęłam ją sobie odrobić. Był to prezent z Bułgarii, od gospodyni, u której wujostwo było na wczasach. Ciocia uparcie twierdziła, że  w życiu tego nie zrobię, bo " już nie takie próbowały ",  to jest tak trudne, no i nie chciała pożyczyć. Użyłam całego swojego dyplomatycznego talentu i wydębiłam ową serwetkę,  na 24 godziny. Na rowerze,  to tak gnałam z powrotem " na pola " ( tak się mówiło na Babci hacjendę ), że mało dętki się nie  zapaliły z tej prędkości, od razu szydełko i nie ma mnie. Siedziałam calutką noc ... tuż przed upływem 24 godzin pojechałam do cioci, serwetka była prawie gotowa, cały środek zrobiony, zostały do dokończenia 3 okrążenia prościutkiej koronki na zewnątrz, byłam dumna. Ciocia mało nie padła  z wrażenia, była w szoku, że mi się udało, usłyszałam wtedy największy komplement - jesteś zdolna  !

Lata mijały, serwetka była ze mną ... przeprowadziła się pod Kraków ... kilkakrotnie się z nami przenosiła, aż w końcu  znalazła swoje miejsce w nowym domku ...  Kiedyś na imieniny ( stąd moje wspomnienie ),  dostałam takie kwiatki w wodzie - taki niby wazon odwrócony do " góry nogami ",  zatkany korkiem. Niestety, nie zauważyłam, że on pod wpływem słońca rozpuścił się i trwale zafarbował serwetkę. Nie pomogło Ace, ani inne wybielacze, pranie, odplamianie, ani chemia niemiecka, na dodatek na skutek próby ostrego potraktowania delikatnego przedmiotu w dwóch miejscach powstały dziurki  ...

I tu byłby koniec serwetkowej historii, gdyby nie Danusia - Anstahe , która pokazując na swoim blogu przecudnej urody jajeczka, dała mi pomysł ... Tak oto serwetka zaistniała w nowej odsłonie  ...

Jedno z jajeczek potraktowałam postarzaczem.

Wszystkie razem.

A tak wyglądała serwetka, zanim ją pocięłam ... teraz - nic nadzwyczajnego, ale wtedy - zapewniam -  to było COŚ !

Dziękuję tym, którzy dotrwali do końca opowieści :)

A teraz się chwalę, na imieniny dostałam przepiękne karteczki i niespodzianki od :
Sabinki   :)

Teni  :)

Danusi   :)

I jeszcze raz boxik, bo to mistrzostwo świata !

Gosi - karteczka przyleciała aż z dalekiej Florydy. Gosia to Wielki talent, bloga nie posiada, ale robi fantastyczne rzeczy :)

Dziękuję Wam za pamięć, piękne życzenia i cudne niespodzianki :) :) :)

I to by było na tyle.
Witam Nowe obserwatorki, Wszystkim dziękuję za liczne komentarze pod moją " wycieczką na pole ", zapraszam częściej, a dziś zmykam świętować dalej :)
Pozdrawiam i do zaś :)