Niesamowity weekend :)

Tak w skrócie mogę powiedzieć o czasie od  piątkowego,  do dzisiejszego popołudnia,  a że nie ma odpowiednika w języku polskim, niech mu będzie weekend :)

A było to tak.
Pewnego pięknego dnia, ELA napisała do mnie - Bożena, organizujemy  kurs,  całkiem niedaleko od Ciebie, nie chcesz dołączyć ? Chęci to jedno, możliwości to drugie, złośliwość nazwijmy losu,  to trzecie, raz - jadę, raz nie jadę ...  na szczęście się udało ! W piątkowe południe spakowana i mentalnie gotowa, wsiadłam w autko i pognałam 75 km na spotkanie z Elą ,  24  innymi osobami i koronka klockową.

Miejsce spotkania Dworek Jurajski z zewnątrz prezentował się tak.

Byłam zakwaterowana wraz z grupą z Gogolina w pokoju na poddaszu, jedyny z wejściem z zewnątrz, powrót do niego o godzinie 24, widok -  bezcenny, cokolwiek by to nie miało znaczyć  :)

Najpierw teoria .

Później zajęcia praktyczne, tu już zastawała nas noc , stąd te ciekawe powroty...

Jak widać,  nie próżniaczyłam :)

Tu już nad kolejną pracą.

Serduszko i dzwoneczek, tyle udało mi się zrobić. Jak na początkującą koronczarkę,  to naprawdę sporo.

Żeby nie było, dowód rzeczowy i powiem może mało skromnie,  jestem z siebie dumna  :)

Daleko mi do pozostałych uczestniczek, no ale od czegoś trzeba zacząć, prawda ?
Oto błyskawiczna wystawa na zakończenie kursu .

Małe zbliżenie.

Było cudownie, moje koleżanki - bo śmiało mogę tak powiedzieć po tym krótkim,  aczkolwiek owocnym pobycie - są niesamowite, pełne humoru, optymizmu, zdolności i wiedzy. Na tym poprzestanę, bo jak zaczęłam o Eli mówić w samych superlatywach,  to mi coś o wazelinie zaczęła szeptać, a że z przyjemnością powtórzyłabym taki wypad w przyszłości, to wolę się  nie narażać ;)

Weekend spędziłam z koronczarkami ze Śląska. W koszuli w kratkę stoi nasza przesympatyczna prowadząca kurs -  Małgorzata Połubok ( dolny rząd, pierwsza z lewej )  Ogarnąć tak liczną grupę, a przy tym nie stracić głosu i cierpliwości, to nie lada wyzwanie. Na taki wyczyn porwać się może tylko niezwykle utalentowana  osoba o wielkim sercu i niezliczonych pokładach dobroci.  Małgosiu, jeszcze raz  dziękuję  :)

Na koniec szczególne podziękowania dla wspomnianej już ELI . Dobrze wiesz, że to dzięki Tobie mój wyjazd doszedł do skutku. Twoja determinacja dała mi takiego napędu, że uwierzyłam w słowa " Chcieć to móc ". Jesteś niesamowita !

 Wszystkich zaglądających pozdrawiam i do szybkiego zaś :)